ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος





Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Σάββατο 10 Ιουνίου 2017

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ




† Ἐπισκόπου Γαρδικίου Κλήμεντος: ''Μαρτυρία Πίστεως καί Ζωῆς''. 

Ὁμιλίες σέ Ἐκδηλώσεις Εἰσηγήσεις - Διαλέξεις - Ἄρθρα. 

Ἐκδόσεις: Γεώργιος Χοροζίδης, Φυλή Ἀττικής, 2017, σελίδες 222. 


ἰδέα γιά τήν κυκλοφόρησι τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, ἀποτελουμένου ἀπό κείμενα πού ύγράφθηκαν κατά τά τελευταῖα ἔτη (2009-2016), εἶχε συλληφθῆ ἐδῶ καί καιρό, ἀλλά ἔλαβε ὤθησι καὶ πραγματώθηκε πρόσφατα ἀπό πρακτική περισσότερο ἀνάγκη. Κρίθηκε ἀπαραίτητο νά ὑπάρχουν σέ ἕνα βιβλίο μαζί κάποια χαρακτηριστικά κείμενα ἰδιαίτερης σημασίας, γιά τήν εὔκολη καί ἄμεση μελέτη καί χρῆσι τους, ὅπως καί τήν ἀναδρομή καί παραπομπή σέ αὐτά. Τά περισσότερα ἐκ τῶν κειμένων εἶχαν ἀναρτηθῆ στό διαδίκτυο καί κάποια εἶχαν δημοσιευθῆ σέ περιοδικά, ἀλλά ὁ ἐντοπισμός τους καί ἡ μελέτη τους δέν ἦταν εὐχερής. 


Γράφθηκαν ἀπό διαφορετικές αἰτίες, ἀλλά σχεδόν πάντοτε ὄχι μέ πρωτοβουλία τοῦ γράφοντος, παρά μέ ἀνάθεσι ἄλλων, μέ σκοπό τήν πνευματική ὠφέλεια καί οἰκοδομή. Κάθε φορά πού γινόταν τέτοια ἀνάθεσι, καταβαλλόταν ἀπό τόν γράφοντα ὑπεύθυνη καί ἐργώδης προσπάθεια, μέ ἐνδελεχῆ μελέτη, ἐπιμέλεια καί ἐπίσης πνευματική ἐνόρασι, ὡς καί ἐκζήτησι πατρικῶν εὐχῶν, ὥστε τό ἀποτέλεσμα νά εἶναι ὅσο τό δυνατόν πιό πλῆρες καί ἱκανοποιητικό. Τά κείμενα, εἴτε σύντομα εἴτε ἐκτενῆ, εἴτε ἁπλούστερα εἴτε συστηματικά, πραγματεύονται ἐνδιαφέροντα θέματα, τά ὁποῖα ἀπασχολοῦν τήν Ἐκκλησία καί τό Ποίμνιο, ὅπως γιά τήν Ἀγάπη, τήν Ἀλήθεια, τήν Ἐλευθερία, τήν Ἑνότητα, τόν Ἔλεγχο στήν Ἐκκλησία, τό θεῖον Φῶς, τήν Ἱεραποστολή, τήν Μετάνοια, τό Ἐκκλησιαστικό Φρόνημα, τίς Ἱερές Εἰκόνες, τήν Πολιτική Ἐξουσία, τήν Οἰκονομική Κρίσι κ.ἄ., καί κομίζουν κατά τήν ταπεινή μας γνώμη ἐκκλησιαστική πρότασι ἐπ’ αὐτῶν. 


Κάποια κείμενα ἀσχολοῦνται ἐξειδικευμένα μέ τήν ἱστορία, κριτική παρουσίασι, ἀλλά καί ἀναίρεσι τῆς συγχρόνου Οἰκουμενικῆς Κινήσεως, ἐνῶ ἔμμεσες ἀναφορές περί αὐτῆς γίνονται στά περισσότερα ἐξ αὐτῶν. Σέ μερικά ἀπό τά κείμενα εἶναι πιθανόν νά παρατηρηθοῦν ἐπαναλήψεις κάποιων θέσεων, ἀλλά τοῦτο εἶναι ἀναπόφευκτο σέ συλλογή διαφορετικῶν κειμένων πού παρουσιάζονται ἀπό κοινοῦ. Ὁ γενικός τίτλος τοῦ βιβλίου εἶναι Μαρτυρία Πίστεως καὶ Ζωῆς, διότι ἡ Μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας σήμερα καί πάντοτε εἶναι Μαρτυρία Ἀγάπης, ἐφ’ ὅσον «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστίν» (Α ́ Ἰωάν. δ ́ 8 · 16). 


ὀρθή ἀντίληψις γιά τήν Ἀγάπη, ἀποτελεῖ τήν ὀρθή δόξα, δηλαδή γνώμη-ἀλήθεια, γιά τόν Τριαδικό Θεό, ὁ Ὁποῖος εἶναι Ἀγάπη σάν ἔκφρασι πληρότητος καί ἀνιδιοτελοῦς κοινωνίας τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ κίνησις παράλληλα τοῦ Θεοῦ πρός τά ἔξω, ὡς ἐλεύθερη ἐκδήλωσις τῆς κοινῆς Ἐνεργείας τῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἔχει τόν χαρακτῆρα τῆς ἀνιδιοτελοῦς προσφορᾶς καί κενώσεως. Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Πατρός ἐσαρκώθη ἐκ Πνεύματος Ἁγίου και Μαρίας τῆς Παρθένου, ἐσταυρώθη, ἐτάφη καί ἀνέστη, καί μετά τήν ἁγία Πεντηκοστή καλεῖ τούς ἀνθρώπους σέ σωτηρία στό Σῶμα Αὐτοῦ, δηλαδή στήν Ἐκκλησία, πού ἀποτελεῖ τό Πλήρωμα τῆς θείας Ἀποκαλύψεως καί Ζωῆς, τήν Κοινωνία Θεώσεως καί τό Ἐργαστήριο Ἁγιότητος. 


Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διεφύλαξε μέ θυσίες τόν Θησαυρό της καί μάλιστα ἔναντι τῆς παραφθορᾶς τῶν αἱρέσεων. Γι’ αὐτό καὶ ὁ ἀγώνας κατά τῆς ἐκκλησιολογικῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐντάσσεται στό πλαίσιο αὐτῆς τῆς Μαρτυρίας, διότι ἡ νόθευσις πού ἐπιφέρει δέν ἀφορᾶ μόνον στήν θεωρητική διδασκαλία τῆς Πίστεως, ἀλλά στήν ἴδια τήν ζωή. Ὁ ἀγώνας Πίστεως εἶναι μαρτυρία ζωῆς, ἐφ’ ὅσον πλάνη στήν θεολογία, συνεπάγεται πλάνη στήν ζωή: «Μόνο μέ βάση τήν ὀρθόδοξη θεολογία μπορεῖ νά διαμορφωθεῖ σωστή ἀντίληψη γιά τόν ἄνθρωπο καί τή ζωή του μέσα στόν κόσμο». 


κόμη, πρέπει νά σημειωθῆ ὅτι τά Ἀντιοικουμενιστικά κείμενα τοῦ βιβλίου, ὅπως καί ἄλλα, ἐκτός ἀπό τήν ἐκκλησιολογική τους σημασία, ἔχουν ἰδιαίτερη καί κάποτε λεπτομερῆ ἱστορική ἀναφορά καί ἀνάλυσι, διότι μόνον μέ καλή ἱστορική γνῶσι καί ὀρθό ἱστορικό ὑπόβαθρο, γίνεται κατανοητή ἡ ἐξέλιξις τῶν ἐκκλησιαστικῶν γεγονότων, τό νόημά τους καί οἱ ἐπιπτώσεις τους καί ἐξάγονται ὀρθά συμπεράσματα, ὥστε νά μή περιπίπτουμε σέ λανθασμένες ἐκτιμήσεις καί πράξεις. Ἐλπίζουμε ἡ ταπεινή μας αὐτή συνεισφορά, παρά τίς ἀτέλειές της, νά ἀποβῆ πρός ὄφελος τοῦ Πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, νά προβληματίση κάθε προσεκτικό μελετητή πού εἶναι εὐαισθητοποιημένος στά ἐκκλησιαστικά θέματα καί προβλήματα, ἀλλά καί ἀγωνιᾶ γιά τήν Ἐκκλησία, τήν Ἀλήθεια καί τήν Ζωή της, καί ἀγωνίζεται γιά τήν σωτηρία. Περιεχόμενα τοῦ βιβλίου Προλογικό. Εἰσαγωγή. Ἀγαπῶ, ἄρα ὑπάρχω. 


Ἔλεγχος τῆς Πλάνης καί ἡ Ὁμολογία τῆς Ὀρθοδόξου Ἀληθείας. Ἡ Σφαγή τῶν Ἁγίων Νηπίων ὑπό τοῦ Ἡρώδου. Μία πνευματική ἡσυχαστική προσέγγισις. Τό Φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας καί τό Σκότος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Εὐλογία Ἀγάπης ἀπό τόν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ. Εἰκόνες καί Θαύματα. Οἱ Θεσσαλονικεῖς Ἅγιοι Ἰσαπόστολοι Κύριλλος καί Μεθόδιος. Κύρια Σημεῖα τοῦ Βίου τους. Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι Πέτρος καί Παῦλος ἔναντι τῆς εἰδωλολατρικῆς Ἐξουσίας. Περί Μετανοίας ὀλίγα τινά. Οἰκονομική Κρίση καί Πνευματική Ἐλευθερία. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς - Ὄψεις ἀπό τόν Βίο, τήν Ὁμολογία καί τήν Μαρτυρία του. Ὀρθόδοξο Ἐκκλησιαστικό Φρόνημα. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γιά τήν Ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. 


Ἐπίσκοπος Γαρδικίου Κλήμης, κατά κόσμον Κύριλλος Παπαδόπουλος, γεννήθηκε στήν Δράμα τό 1966. Εἶναι ἀριστοῦχος ἀπόφοιτος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ἀποτελεῖ μέλος τῆς Ἀδελφότητος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίων Κυπριανοῦ καί Ἰουστίνης Φυλῆς Ἀττικῆς, ὅπου ἐκάρη Μοναχός καί χειροτονήθηκε Διάκονος καί Πρεσβύτερος ἀπό τόν Ἱδρυτή καί πρῶτο Καθηγούμενο Αὐτῆς μακαριστό Μητροπολίτη Ὠρωποῦ καί Φυλῆς Κυπριανό († 2013). Τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2007 προήχθη στόν βαθμό τοῦ Ἐπισκόπου. Ἀπό τόν Μάρτιο τοῦ 2014 εἶναι Γραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος. Συμμετέχει σέ Συνοδικές Ἐπιτροπές, εἶναι Τοποτηρητής τῆς Ἱερᾶς Ἐπισκοπῆς Μοραβίας (Τσεχίας-Σλοβακίας) καί δραστηριοποιεῖται στό συγγραφικό, ἐπιμορφωτικό καί ποιμαντικό ἔργο, μέ ἔμφασι στό θεῖο κήρυγμα. 


χει συγγράψει ἔργα καί μελέτες θεολογικοῦ, ἱστορικοῦ, ἁγιολογικοῦ καί πνευματικοῦ περιοχομένου. Συμμετεῖχε κατά καιρούς σέ τηλεοπτικές ἐκπομπές καί ἔχει δώσει συνεντεύξεις σέ διάφορα ἔντυπα. Εἶναι Διευθυντής Συντάξεως τῶν Περιοδικῶν «Ἀρχεῖον τοῦ Ἱεροῦ Ἀγῶνος» καί «Ἅγιος Κυπριανός», καί ἐπίσης Συντάκτης καί Ἐπιμελητής Ἐκδόσεως τοῦ Περιοδικοῦ «Ἡ Φωνή τῆς Ὀρθοδοξίας». Τό ἐνδιαφέρον του ἑστιάζεται κυρίως στήν σύγχρονη ἐκκλησιαστική ἱστορία, ἀπό τίς ἀρχές τοῦ Κ’ αἰ. καί ἑξῆς, εἰδικῶς σχετικά μέ τήν διαμόρφωσι καί πορεία τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου Ἑλλάδος, ὅπως καί τήν ἐμφάνισι, ἐξέλιξι καί κριτική ἀποτίμησι τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως. Ἐπίσης, ἀσχολεῖται μέ θέματα σχετικά μέ τήν νεότητα, καί γενικά μέ τά ὑπαρξιακά προβλήματα τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου, ὑπό τό φῶς τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Πίστεως καί Παραδόσεως.



Εκ της επίσημης Ιστοσελίδας της Ιεράς Μητρόπολης Ωρωπού και Φυλής 
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών ΕΔΩ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Print Friendly and PDF